In Congo zit je snel in de gevangenis, vooral als je honger hebt. Het stelen van een brood op de markt is al genoeg om direct achter de tralies te belanden. Ook straatjongeren, zonder een thuis, worden opgepakt wanneer ze vechten op straat. En omdat het wel jaren kan duren voordat je een proces krijgt, duurt het ook erg lang voordat je weer vrij komt. Gevangenen hebben vaak alleen de kleren tot hun beschikking die ze droegen bij de arrestatie.
Stichting ADAVOC bezoekt regelmatig vrouwen en jongeren in de gevangenis, zodat zij ook op die manier voor de rechten van weduwen en wezen kan opkomen. Soms lukt het om juridische hulp te bieden. Als vrouwen laten weten dat hun kinderen zonder ouders alleen zijn, gaat stichting ADAVOC op zoek naar hen om de kinderen hulp te bieden.
Stichting ADAVOC brengt ook verlichting in het strenge regime van de gevangenis. De bezoeken worden door de jongeren en de vrouwen erg op prijs gesteld. Vaak wordt er zeep, rijst en suiker meegenomen. Tijdens het laatste bezoek zijn er voetballen uitgedeeld. De jongeren vinden het ook fijn dat er aandacht voor hen is en iemand om met hen te praten. De avonden en nachten zijn lang voor hen. Vanaf half vijf ’s middags tot 6 uur ’s morgens zit men opgesloten en kan dan ook geen gebruik maken van de toilet.
Bij het één na laatste bezoek gaven de jongeren aan dat ze graag bordspelen zouden willen doen, maar dat deze er niet zijn. Een teamlid van stichting ADAVOC heeft deze dam- en schaakborden gemaakt en deze zijn bij het laatste bezoek overhandigd aan de jongeren.
